2008/07/24 (木) 00:42:09        [qwerty]
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠
≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ
キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠キ≠